En dan is daar ineens zo'n zeldzaam goed moment! :D Ik zei voordat het begon nog tegen mijn lief, ik zou zo graag eens naar het strand willen, niet er langs rijden, zoals we wel eens doen, maar echt met mijn blote voeten in het zand. En soms komen wensen uit. :)
Een paar uur later voelde ik me ineens wat beter (kennen jullie dat, alsof er van het ene op het andere moment ineens meer kracht en energie bijgetankt wordt). Dat duurt nooit heel lang, dus we besloten meteen even een eindje te gaan rijden. Naar de kust. Heerlijk, die vergezichten, de zon die op het water schittert, kitesurfers, het geluid van meeuwen, de branding in de verte..
Vaak val ik halverwege de autorit al in slaap, kan ik niet meer zitten of krijg ik migraine en moeten we de snelste route terug, maar het ging dit keer goed, dus bij het strand aangekomen (aan de Brouwersdam) een ijsje gehaald, de auto tegen de duinen aan geparkeerd en zo vanuit de auto het zand op gestapt (ja ja, ik kan weer een beetje lopen). Wat heb ik zitten genieten zeg, met mijn blote voeten in het warme zand!!
Dat wilde ik even met jullie delen. :)
wat fijn voor je. :)
BeantwoordenVerwijderen