Als een oud vrouwtje..

Als een oud vrouwtje, moe, vergeetachtig, zwak, stijf en stram, met 1000 en 1 kwaaltjes, zit ik in een grote leunstoel achter het raam. Poes op schoot, samen vogeltjes kijken, pannetje op het vuur, straks nog een dutje doen. Met een beetje fantasie tikt de kookwekker als een antiek pendule klokje. Het klinkt bijna idyllisch hè? Als ik ook echt oud zou zijn, i.p.v. bijna 35 jaar.
Soms komt de realiteit even keihard binnen, kennen jullie dat? Dan probeer ik behalve een rouwmomentje (sommigen noemen het klagen) te denken aan dingen die erger zijn dan leven met Lyme, ME en chronische uitputting en me niet te focussen op wat ik eigenlijk zou willen doen met mijn leven!
Maar als ik mijn roze bril weer terug op zet, dan bedenk ik: "..ik zit in een grote leunstoel", wat betekent dat ik weer kan zitten, niet te lang, maar het kan weer! En: ".. samen vogeltjes kijken", wat betekent dat ik naar buiten kan kijken en het licht kan verdragen i.p.v. in het donker moet liggen met afschuwelijke hoofdpijnen. Of: "..pannetje op het vuur", wat betekent dat ik weer zelf kan koken, dan wel eenvoudige gerechten en niet elke dag, maar het lukt me weer!

Zo relativeer ik alles maar weer tot minder pijnlijke proporties en ga ik er vanuit dat op mijn 80e de rollen zijn omgedraaid en ik als een jonge blom alle schade in ga halen. ;)



© moezijniszooo.blogspot.nl