De © van Copyright

Er zijn blijkbaar mensen die denken dat 'copyright' betekent; 'je hebt het recht om dit te kopiëren'. Deze mensen denken wel een website, blog of Facebookpagina te kunnen beheren, maar hebben geen idee dat er aan online publiceren allerlei regels kleven en dat er ook nog zoiets bestaat als fatsoensnormen, samenwerking en 'ere wie ere toekomt'.

De betekenis van copyright of auteursrecht is heel simpel
Teksten, afbeeldingen of welk werk dan ook van iemand anders mogen nooit worden gekopieerd of openbaar gemaakt, tenzij de auteur (schrijver, fotograaf, kunstenaar, enz.) hier van tevoren toestemming voor heeft gegeven. Zonder toestemming van de auteur mag andermans werk alleen voor eigen gebruik worden overgenomen en niet voor openbare publicatie.

Aan teksten is namelijk automatisch auteursrecht verbonden, zónder dat dit er bij moet worden vermeld. Dit auteursrecht houdt in dat alleen de schrijver bepaalt wat er met zijn werk gebeurt en of het gekopieerd en/of verspreid mag worden. De auteur heeft het recht om aan verspreiding van de tekst bepaalde voorwaarden te verbinden, bijvoorbeeld een vergoeding. En zelfs na het betalen van die vergoeding is het nog steeds de autéur die bepaalt op welke manier het verkochte werk gebruikt mag worden.

Voor alle duidelijkheid, men mag GRATIS gebruik maken van mijn openbaar geplaatste teksten en plaatjes inclusief bijbehorende pagina- of websitevermelding, ik wil namelijk juist dat mijn werk gedeeld wordt en dat ik er zoveel mogelijk mensen mee kan helpen! Dus bij deze heb je mijn toestemming, daar hoef je niet om te vragen. Facebook heeft de optie om direct te delen, zodat er al automatisch bij staat van welke pagina het gedeelde af komt en wanneer men een URL deelt van mijn blog oid, dan komen mensen ook vanzelf bij mij terecht, dat werkt allemaal keurig. Wanneer je het plaatje eerst opslaat en dan pas op Facebook plaatst, kun je gebruik maken van de optie om de pagina te taggen of er handmatig de URL bij te zetten. Allemaal prima!

Maar helaas gebeurt het bijna wekelijks dat ik werk van mezelf tegen kom, waar geen naam, geen website, geen Facebookpagina, NIKS bij staat. Alsof diegene de tekst zelf geschreven of het plaatje zelf bedacht en ontworpen heeft. Op een plaatje staat wel de naam van mijn blog vermeld (niet van de pagina), maar het gebeurt zelfs wel eens dat deze link op een knullige manier wordt weggehaald of dat men de naam van de eigen Facebookpagina er overheen zet als 'copyright'. Hoe vaker het gebeurt, hoe geïrriteerder ik reageer.
Meestal zegt men zich van geen kwaad bewust te zijn en maakt men het direct goed door alsnog de bronvermelding er bij te zetten, maar soms weigert iemand dit en strijkt diegene andermans eer liever zelf op. En wie mij al een tijdje volgt, weet dat ik erg veel waarde hecht aan bron- en naamsvermelding en dit ook nooit zal overslaan bij het gebruik van andersmans idee / tekst, tenzij de auteur anoniem wil blijven (dat blijf ik zelf ook wel eens). Ben ik dit een keer vergeten, spreek me er dan zeker op aan!

Samen staan we sterker, dus waarom zou ik 

doen alsof ik zelf zo geweldig ben en alles 

zelf bedacht of gecreëerd heb, als ik 

dat wat ik deel (mede) aan een 
ander te danken heb?

Onlangs heeft er iemand (een lotgenoot nota bene) afgeschermde en via privébericht gedeelde informatie van mijn website gekopieerd en op haar eigen website gezet. Onderaan deze informatie stond ©moezijniszooo.blogspot.nl, wat betekent dat er voorwaarden zijn verbonden aan het kopiëren en publiceren van de tekst (in dit geval i.v.m. vertrouwelijke informatie). Ik hoef dat er niet onder te zetten, omdat auteursrecht altijd van toepassing is, maar dan is het in elk geval duidelijk! Voor wie de regels kent... En fatsoen heeft...
Dat heeft deze persoon helaas niet, dus ze heeft alle tekst gekopieerd tót aan de copyrightmelding en openlijk gepubliceerd zonder bronvermelding. Ik heb heel netjes en vriendelijk gevraagd of ze mijn website er onder wilde vermelden, maar mevrouw schreef dat ze dat niet nodig vond aangezien het niet om zelfgeschreven tekst ging, maar om online verzamelde informatie en ze die informatie ook zelf op had kunnen zoeken. Aangezien ze steeds geen tijd had om de informatie zelf netjes in een overzicht te zetten, had ze mijn tekst (míjn tekst ja; met grote zorg en precisie verzameld, vormgegeven, getypt en gepubliceerd) simpelweg gekopieerd. En dát is precies waar het hele copyright om draait. Je kopieert iets (met toestemming!), omdat je het om bepaalde redenen zelf niet kunt/wilt uitzoeken of schrijven en het minste wat je dan terug kunt doen is degene die er wel (in dit geval wekenlang) tijd en moeite in heeft gestopt, benoemen en/of bedanken. Dát is fatsoen. Dát is waar de auteur recht op heeft. Dát is het idee achter copyright. En dan heb ik het nog niet eens over het plezier van een goede samenwerking!

Omdat er vandaag opnieuw een stuk tekst dat ik gisteren vertaalde en op Facebook plaatste, door meerdere pagina's gedeeld wordt (allemaal zonder mijn pagina te noemen) vond ik het hoog tijd voor een blogartikel over dit onderwerp. Blijkbaar kent niet iedereen zijn rechten en plichten.

Voor wie zelf met alle eer wil strijken heb ik een tip: 

Schrijf je teksten zelf, ontwerp je plaatjes zelf

en blijf met je tengels van andermans werk af.

Kortom
Wanneer mijn plaatjes of teksten niet direct worden gedeeld middels URL of de deeloptie van Facebook, maar eerst worden gekopieerd of opgeslagen (ook prima!) en vervolgens worden gepubliceerd op een eigen pagina of website, waardeer ik het zeer dat men er bij zet waar de gedeelde informatie vandaan komt, dus mijn blog of mijn Facebookpagina, zodat mensen weten waar ze mij en mijn werk kunnen vinden.

Ik bereken geen kosten, ik vraag alleen om fatsoen en een leuke samenwerking. :)

Bron (Ja ja! Zo doe je dat!) info auteursrecht: www.auteursrecht.nl