vrijdag 3 juni 2016

Wat je niet mag weten over Lyme | Deel 2

Vertaling van het artikel
The Greatest Cover-up By The CDC | What They Don’t Want You To Know (dec '15)
Vertaling door Nina | moezijniszooo.blogspot.nl



www.lymestats.org


Heb jij de Ziekte van Lyme?
Als dat het geval was, zou je het waarschijnlijk niet weten, tenzij je een van de chronische patiënten bent die meer dan 30 artsen hebben bezocht, voordat ze de juiste diagnose kregen. Lymetests zijn namelijk zeer onnauwkeurig, vaak onduidelijk of geven vals negatieve uitslagen.

Waarom zijn testen onbetrouwbaar?
De slimme Lymebacterie heeft een manier om onder het immuunsysteem en witte bloedcellen uit te komen.


Hierdoor maak je geen antistoffen aan en ervaar je niet direct klachten zoals een rode kring, griepachtige verschijnselen, enz). Ook maakt een teek gebruik van een stofje die de plaats van de beet verdooft, waardoor je de beet vaak niet opmerkt. Het kan weken, maanden en zelfs járen duren voordat je klachten opmerkt, die je niet kunt koppelen aan een beet.

De bacteriën zijn vaak niet te detecteren voordat er een behandeling wordt gestart.

Lyme veroorzaakt neurologische aandoeningen
De bacterie die Lyme veroorzaakt heet Borrelia burgdorferi, een soort spiraal-vormige bacterie, bekend als een spirocheet. Deze spirocheet is familie van Treponema pallidum, de spirocheet die Syfilis veroorzaakt.

Dr. Alan MacDonald die te zien is in de documentaire 'Under Our Skin' (2008), zegt in de documentaire dat hij Borrelia DNA heeft aangetroffen in 7 van de 10 postmortem hersenen (na de dood) van Alzheimerpatiënten. Dit is volkomen logisch, aangezien bacteriën bij Syfilis ook de hersenen binnendringen in de derde fase van neurosyphilis.



Dr. Klinghardt (ook geciteerd uit 'Under Our Skin') verklaart dat hij "nog geen enkele patiënt met Alzheimer, ALS, de ziekte van Parkinson of Multiple sclerose (MS) heeft gezien die negatief testte op de Borrelia bacterie". Deze onderzoeksresultaten worden wereldwijd genegeerd.

Om de ziekte van Lyme goed te diagnosticeren, moet u naar een arts die gespecialiseerd is in Lyme (een arts die de recente wetenschap aanhoudt als richtlijn en geen achterhaalde richtlijnen hanteert).

Helaas keren veel reguliere artsen hun patiënten de rug toe in geval van Lyme, als gevolg van de enorme angst voor het verlies van hun praktijk, zie deel 1.

Verzekeringsmaatschappijen en instanties als de CDC, Center for Disease Control and Prevention in Amerika (waar ook onze Nederlandse richtlijnen uit voortkomen), zullen alles doen wat nodig is om te verhinderen dat chronische Lyme wordt gediagnostiseerd, behandeld en algemeen erkend wordt als een steeds vaker voorkomend probleem.

Onwaarschijnlijk groot aantal besmettingen
De ziekte van Lyme kan volgens de CDC alleen worden overgedragen door middel van een teek die besmet is geraakt met bacteriën. De CDC geeft toe dat er meer Lymebesmettingen blijken plaats te vinden dan gerapporteerd wordt en schat dat er tussen de 300.000 tot een half miljoen nieuwe gevallen zijn per jaar. Dat zou betekenen dat de ziekte van Lyme bijna twee keer zo vaak voorkomt als borstkanker en zes keer vaker dan HIV/AIDS. Hoe kan dat??

Je leest het antwoord op deze vraag in deel 3.

Nina
© moezijniszooo.blogspot.nl


Deel 1 | Deel 2 | Deel 3


Deel 1
Waarom het onderwerp chronische Lyme heel snel door artsen wordt afgekapt en weggewuifd.

Deel 2
Ook neurologische aandoeningen zoals MS, ALS, Alzheimer en Parkinson worden mogelijk veroorzaakt door Lyme.

Deel 3
Waarom er zoveel meer Lymepatiënten zijn dan gerapporteerde teekbesmettingen.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten


 Ik leg mijn oor te luisteren en leer.
 Ik ben geen expert. Ik probeer.
 Ik denk, zoek en observeer.
Ik schrijf en inspireer.