Een patiënt met ME moet voldoen aan
de criteria voor vermoeidheid, malaise en/of vermoeidheid na inspanning,
slaapstoornissen en pijn; heeft twee of meer neurologische/cognitieve symptomen
en een of meer symptomen uit twee van de categorieën van autonome, neuro-endocriene
en immuunsysteem verschijnselen; en voldoet aan onderdeel 7.
1. Vermoeidheid
De patiënt moet een ernstige mate van nog niet eerder opgetreden,
onverklaarde, aanhoudende of terugkerende fysieke of geestelijke vermoeidheid
hebben, die het activiteitenniveau wezenlijk vermindert.
2. Malaise en/of vermoeidheid na inspanning
Er is een abnormaal verlies van fysiek en geestelijk uithoudingsvermogen,
snelafnemende spiersterkte en cognitieve vaardigheden, malaise en/of
vermoeidheid en/of pijn na inspanning. Verder kan inspanning leiden tot
verergering van de andere verwante symptomen binnen de groep van symptomen waar
de patiënt last van heeft. Er is een pathologisch lange herstelduur -
gewoonlijk 24 uur of langer.
3. Slaapstoornissen*
Er is een niet-verkwikkende slaap of hoeveelheid slaap of verstoring van
het slaappatroon, bijvoorbeeld een omgekeerd of chaotisch slaappatroon.
4. Pijn*
Spierpijn is in belangrijke mate aanwezig. De pijn kan ervaren worden in
de spieren en/of gewrichten en is dikwijls wijdverspreid en verspringend van
aard. Dikwijls is er sprake van ernstige hoofdpijn, van een nieuw type, patroon
of ernst dan ooit voor de ziekte het geval was.
5. Neurologische/cognitieve verschijnselen
Twee of meer van de volgende klachten moeten aanwezig zijn:
·
verwardheid
·
verminderde concentratie en korte
termijngeheugen
·
desoriëntatieo problemen met het
verwerken, rangschikken en terughalen van informatie; praktische afasie (men
kan niet op het juiste woord komen); afwijkingen in de zintuiglijke waarneming,
bv. problemen met ruimtelijke oriëntatie, wazig zien (onvermogen te focussen).
·
Ataxie (Stoornis in de samenwerking
tussen de spieren), spierzwakte en -samentrekkingen komen veel voor.
·
Er kan sprake zijn van
overbelastingsverschijnselen op cognitief of zintuiglijk niveau (bv.
overgevoeligheid voor licht en geluid) en/of emotionele overbelasting, die
kunnen leiden tot een ernstige terugval en/of angst.
6. Minstens één symptoom van twee van volgende
categorieën
A. Verschijnselen die te maken hebben met het autonome zenuwstelsel:
·
orthostatische intolerantie; verlaagde
bloeddruk door neurologische oorzaak (NMH)
·
hartkloppingen, veroorzaakt door
verandering van lichaamshouding (POTS)
·
verlaagde bloeddruk door verandering
van lichaamshouding
·
duizeligheid (licht gevoel in het
hoofd)
·
extreem bleke huid
·
misselijkheid
·
prikkelbare darm
·
verstoring van de blaasfunctie en/of
vaak moeten plassen
·
plotseling gejaagde hartslag, eventueel
met hartritmestoornissen
·
kortademigheid bij inspanning
B. Neuro-endocriene verschijnselen
·
instabiele c.q. lagere
lichaamstemperatuur met markeerbare dagelijkse schommeling hierin
·
periodiek hevig zweten
·
terugkerende gevoelens van koortsigheid
·
koude ledematen
·
slecht tegen hitte en kou kunnen
·
opvallende gewichtsverandering-anorexia
of abnormale eetlust
·
verminderd aanpassingsvermogen en
verergering van symptomen bij lichamelijke of geestelijke stress
C. Immunologische verschijnselen
·
gevoelige lymfklieren; tender is meer
gevoelige dan pijnlijk
·
terugkerende zere keel
·
terugkerende griepachtige symptomen
·
algehele malaiseo intoleranties voor
voedsel, medicijnen of chemische stoffen, die voor aanvang van de ziekte niet
aanwezig waren
7. De klachten moeten ten minste 6 maanden
duren.
Meestal is er een duidelijk begin van het ziektebeeld, maar bij sommige patiënten ontbreekt een duidelijk gemarkeerd begin van de
ziekte, er is dan sprake van een meer
geleidelijk of sluipend begin.
De symptomen zijn meestal ontstaan bij het begin van de ziekte, of ze zijn
substantieel verergerd bij begin van de ziekte. Meestal is er sprake van
clusters van symptomen die in de tijd toenemen, afnemen of veranderen.
Kinderen hebben vaak een veelvoud aan
opvallende symptomen, maar de ernst ervan kan van dag tot dag variëren. Voor
kinderen is een klachtenpatroon dat drie maanden duurt al een geschikte termijn
om de diagnose te kunnen stellen.
* Een klein aantal patiënten heeft geen pijn of slaapstoornissen, toch kan
de diagnose ME overwogen worden wanneer er een infectie- / griepachtig begin is
geweest.
Uitgesloten dienen te worden:
Actieve ziekteprocessen die de voornaamste symptomen van vermoeidheid,
slaapstoornissen, pijn en cognitieve disfunctie verklaren. Het is van het
grootste belang bepaalde ziekten uit te sluiten, het zou tragisch zijn deze
over het hoofd te zien:
·
ziekte van Addison
·
syndroom van Cushing (verhoogde
productie van het bijnierschorshormoon Cortisol)
·
Hypothyreoidie (te langzaam werkende
schildklier)
·
Hyperthyreoidie (te snel werkende
schildklier)
·
IJzergebrek
·
Andere behandelbare vormen van
bloedarmoede
·
Hemochromatose
(ijzerstapeling/-vergiftiging
·
Diabetes Mellitus (suikerziekte)
·
Kanker
En ook:
·
Behandelbare slaapstoornissen, zoals
infecties van de hogere luchtwegen en slaapapneu
·
Reumatologische aandoeningen, zoals
reumatoïde artritis, lupus, polymyositis (Bindweefsel-aandoening van de
spieren, huid en ander weefsel) en ontstekingsreuma (polymyalgia rheumatica
PMR)
·
Immunologische aandoeningen zoals AIDS
·
Neurologische aandoeningen zoals
multiple sclerose (MS), ziekte van Parkinson, myasthenia gravis (spierzwakte
veroorzaakt door een slechte prikkeloverdracht) en B12 tekort
·
Infectieziekten zoals tuberculose,
chronische hepatitis, de ziekte van Lyme, enz.
·
Primaire psychiatrische stoornissen en
verslavingsproblematiek
Download de Engelse versie van An Overview of the Canadian Consensus Document.
Hierin staat duidelijke criteria voor het stellen van de diagnose ME.
Of koop de Nederlandse vertaling bij Stichting Steungroep ME.
Bron: www.me-gids.net
© 2013 - moezijniszooo.blogspot.nl
Geen opmerkingen :
Een reactie posten