Dat is het 'fijne' van ME met bijbehorende inspanningsintolerantie. Heb je plezier gehad? Dan volgt er straf. PEM heet dat: Post Exertionele Malaise. Ofwel, ziek na inspanning. Niet een beetje moe, niet wat spierpijn, maar écht ziek.
PEM betekent dat je meer inspanning heb gehad dan je lichaam aan kan. Soms gebeurt dit al na een toiletbezoek of een korte douche, soms pas na een feestje met veel prikkels en voor anderen is alleen liggen en ademen al maximale inspanning.
In mijn geval volgde PEM na twee uur knutselen, verdeeld over 2 hele dagen... Ik was steeds maximaal 15 minuten achter elkaar bezig, afgewisseld met een aantal uur rust. Niet heel actief hè?!
En zie maar eens te slapen, wanneer 'pay back time' je midden in de nacht overvalt. Mijn hart is flink van slag. Letterlijk. Mijn spieren ook. Die staan in de fik en klapperen vrolijk met mijn hart mee, terwijl elke vezel in mijn lijf pijn doet en strak staat door een verstoorde stressrespons.
Aangezien PEM niet persé betekent dat er acuut levensgevaar dreigt, maar er vooral meer gifstoffen (en zelfs darmbacteriën!) in de bloedbaan aanwezig zijn, waardoor de ontstekingsreactie flink is toegenomen, ga ik mijn voeten maar weer in een voetenbad met klei hangen, om te ontgiften en te ontprikkelen.
Vechten, vluchten of bevriezen heeft nu ook zo weinig zin.. ;)
#payingtheprice
Nina
Gerelateerde artikelen
Geen opmerkingen :
Een reactie posten