Gifstoffen in de hersenen

Wat een taboe rust er op psychische klachten, merk ik nu ik er zelf last van heb sinds ik twee maanden geleden startte met de antibioticakuur Azithromycine. Vanaf dag 1 was het raak en werd ik overvallen door een allesoverheersend gevoel van negativiteit.

Ontgiften met Pinella en Koriandertinctuur geeft iets verlichting heb ik pas een paar dagen geleden ontdekt, maar neemt helaas niet alles weg. Het zijn gifstoffen die vrijkomen in de hersenen, doordat er daar bacteriën afsterven, legde de specialist vandaag uit. Een herxheimer-reactie dus, maar op een heel andere manier dan ik tot nu toe kende! Gelukkig mag ik per direct stoppen met de kuur en is het nu wachten tot ik mezelf weer een beetje terug vind, ergens onder een lading gif. ;)

Al weken ben ik onrustig, gespannen en bij het kleinste geluid meteen overprikkeld, voel ik me emotieloos of moet ik huilen om niks, zit ik bij voorbaat al op de kast en ben ik voortdurend geïrriteerd, kritisch en pessimistisch. En dan heb ik het vooral over de redelijke momenten, waarop ik die buien nog best heel eventjes -niet te lang- weet te verstoppen achter een bibberend lachend masker.

Ik hou echt niet van taboes, maar toch vind ik het moeilijk om open te zijn over die momenten waarop mijn gedachten er met me vandoor gaan, me een donkere, stinkende grot in trekken en me daar gaan martelen tot ik niet meer weet wat het verschil is tussen leugen en werkelijkheid. Ik word daar heel stil van.

Niet alleen fysiek, maar vooral mentaal raak je volledig uitgeput door zulke herxaanvallen. Je raakt gestrest en kunt niks meer verdragen, terwijl je juist die positieve energie en optimistische blik nodig hebt om gemotiveerd te blijven en te blijven werken aan en geloven in herstel!

Er is onderzoek naar gedaan en niet alleen gifstoffen die vrijkomen wanneer bacteriën afsterven hebben dit akelige effect. Ook infecties, torenhoge cytokinewaardes en ontstekingen in de hersenen kunnen dit met je doen, vertelde de specialist vanmiddag.

You don't get it, until you get it.

En wat is het op die momenten, waarop je niet fysiek, maar psychisch herxt, ontzettend moeilijk voor mensen die heel dichtbij je staan om niet mee te gaan in die negatieve spiraal, om geen ruzie te maken, niet boos te worden, niet geïrriteerd of teleurgesteld te raken, niet beledigd te zijn, niet in de aanval te gaan of (terug) te gaan verwijten, geen discussies te beginnen, maar je onderaan die neerwaartse spiraal liefdevol op te vangen en net zo zorgzaam met je om te gaan als wanneer je ligt te creperen van de pijn. Het lijden is tenslotte even groot en hoort ook bij het herstel.


Nina
© moezijniszooo.blogspot.nl