Deze vraag houdt mij al een tijdje bezig.
Toen ik deze website en bijbehorende Facebookpagina opzette, was ik heilig overtuigd van het bestaan van een God die wonderen doet. Toch heb ik nooit gevráágd om een wonder en om mijn pijn en ziekte weg te nemen. Ik vroeg zelfs: "Geen wonderbaarlijke genezing, lieve Jezus, maar oplossingen die voor iedereen haalbaar zijn. Een leefstijl die tot genezing leidt en die voor iedereen toegankelijk is". Daar wilde ik Zijn hulp wel bij.
Daarmee zette ik Jezus op non-actief, besef ik nu pas, en ik ging zelf op zoek. Mijn Bijbel ging aan de kant en werd vervangen door Google. Elk vrij moment zocht ik naar manieren om beter te worden en oplossingen te vinden. Samen met God, maar niet bíj God.
Wel kwam ik heel veel dichter bij de natuur, Zijn creatie, en vond daar oplossingen (zoals klei en aarden) die mij hielpen tegen de vreselijke pijnen. Ik veranderde mijn voeding naar puur natuur en kreeg rust in mijn buik. Ook de Endometrioseklachten gingen weg.
Mijn cosmetica verving ik grotendeels voor 'meukvrije' natuurproducten en mijn Hidradenitis Supperativa verdween als sneeuw voor de zon.
Toen ik tekorten ging aanvullen verdween na maandenlang magnesium slikken ook de Fibromyalgie.
Toch raakte ik alsmaar verder uitgeput en uiteindelijk bleek de oorzaak van ME te liggen bij Lyme en andere zoönotische infecties. De behandeling hiervan kostte uiteindelijk tientallen duizenden euro's, mét resultaat, maar het was nog steeds geen oplossing. Ik bleef moe.
Mijn gebeden werden steeds korter en mijn relatie met Jezus kreeg steeds minder prioriteit, maar mijn geloof bleef ijzersterk. God had mij in de jaren voordat ik ziek werd voorbereid: Er zou een zware tijd komen, heel zwaar. Maar Hij zou mij erdoorheen helpen en dat 'hoorde' ik ook steeds op de meest donkere momenten: Niet bang zijn, het komt goed. Dat hield mij op de been, mentaal dan, want fysiek én spiritueel werd ik volledig onderuit gehaald.
Waar ik voorheen schreef over mijn relatie met Jezus en elke week een oproep plaatste met de vraag: "Voor wie mag ik bidden, want ik geloof in een God die wonderen doet, zoals Jezus liet zien en nog steeds wil laten zien", daar was ik nu druk met ziek zijn, beter worden en schrijven over hoe mensen genezing konden vinden, omdat ik dit iederéén gunde. Niet door een wonder, maar zélf te vinden in de natuur, dus indirect bij God, maar dan zonder dit te weten. 🙄
En daarmee ging ik volledig voorbij aan Gods doel: leven in relatie met ons; zijn creaties. Het helpen dragen van onze lasten en uiteindelijk - na dit leven - een eeuwig leven zonder pijn, zonder verdriet, zonder vermoeidheid, zonder ellende... Een leven dichtbij HEM: onze creator.
Doe het zelf, was mijn advies, in plaats van: Doe het samen met Degene die jou gemaakt heeft en jou het beste kent.
En ik? Ik was alsmaar bezig. Druk met overleven, druk met onderzoeken, te moe om te bidden, geen tijd om te lezen wat God mij te zeggen had, geen stiltes waarin God kon spreken, geen ruimte voor echte connecties. Uitgeschakeld, op fysiek, emotioneel én spiritueel niveau.
Tot ik vorig jaar de stilte opzocht met mijn camper en God mij liet zien hoe belangrijk mijn gebed was. Niet perse voor mezelf, maar vooral voor anderen. Ik begon weer te bidden voor mensen op mijn pad ipv alleen maar te bedanken voor weer een nieuwe dag, maar ik onderschatte nog steeds het effect van mijn gebeden. En God bleef aandringen: "Bid! Het is belangrijk! Het heeft effect, ook al zie je het niet. Het zet dingen in beweging, het brengt mensen bij MIJ."
En alsmaar hoor ik in mijn gedachten de tekst, die ik ooit - heel lang geleden - al leerde. Een uitspraak van Jezus, Mijn God, mijn Grote Vriend:
"𝘒𝘰𝘮 𝘵𝘰𝘵 𝘔𝘐𝘑, 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘰𝘦𝘪𝘥 𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘭𝘢𝘴𝘵 𝘻𝘪𝘫𝘵 𝘦𝘯 𝘐𝘒 𝘻𝘢𝘭 𝘶 𝘳𝘶𝘴𝘵 𝘨𝘦𝘷𝘦𝘯."
Uit: Mattheüs 11:28
Of zoals het eigenlijk in de grondtekst staat:
“Kom naar Mij, jullie allen die uitgeput zijn en onder lasten gebukt gaan, en Ik zal jullie rust en verademing geven.”
Deze tekst is ooit opgeslagen in mijn 'archief' en de afgelopen maand trekt Gods Geest elke dag dat laatje open en word ik er aan herinnerd. Hier moet ik iets mee! Hier wil God iets mee.
Laatst stuurde een lotgenoot mij een bericht, dat ze door een wonder was genezen, nadat ze Jezus had leren kennen. Of ik Hem al kende, vroeg ze. En ik schaamde me. Was ik niet degene die haar dit had moeten vertellen? Maar nee, ze wist niet eens dat ik Jezus al kende. Ze wist wel dat ze klei kon gebruiken en Asea, maar over Jezus, de Grote Heelmeester, had ik niks verteld...
Ik zou hier nog uren over door kunnen schrijven, maar dan wordt het een te lang verhaal. Het punt wat ik wilde maken, wat Jezus wil maken, is:
God heeft een doel met ons. Hij wil dat we hem leren kennen, door Jezus te leren kennen. En als we Jezus leren kennen, ontdekken we de uitnodiging voor Gods ultieme doel: eeuwig leven zonder ziekte en pijn, door dicht bij HEM te zijn.
De uitspraak van Jezus, die ik hierboven citeerde, gaat nog verder. Want Jezus geneest en bevrijdt nog steeds, maar niet altijd en zeker niet altijd meteen. Maar wat Hij wél belooft is: Als je mij volgt, kan ik je helpen om de zware lasten te dragen. En wat je dan zelf nog moet dragen, zal niet te zwaar zijn.
"𝘕𝘦𝘦𝘮 𝘔𝘪𝘫𝘯 𝘫𝘶𝘬* 𝘰𝘱 𝘫𝘦 𝘦𝘯 𝘭𝘦𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 𝘔𝘪𝘫, 𝘸𝘢𝘯𝘵 𝘐𝘬 𝘣𝘦𝘯 𝘻𝘢𝘤𝘩𝘵𝘮𝘰𝘦𝘥𝘪𝘨 𝘦𝘯 𝘯𝘦𝘥𝘦𝘳𝘪𝘨 𝘷𝘢𝘯 𝘩𝘢𝘳𝘵, 𝘦𝘯 𝘫𝘦 𝘻𝘶𝘭𝘵 𝘳𝘶𝘴𝘵 𝘷𝘪𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘫𝘦 𝘻𝘪𝘦𝘭. 𝘞𝘢𝘯𝘵 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘫𝘶𝘬 𝘪𝘴 𝘮𝘪𝘭𝘥 >𝘸𝘦𝘭𝘥𝘢𝘥𝘪𝘨 𝘻𝘦𝘭𝘧𝘴< 𝘦𝘯 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘭𝘢𝘴𝘵 𝘪𝘴 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵."
Uit: Mattheüs 11:29-30
*Een juk is een instrument om dingen die zwaar wegen te kunnen dragen.
Jezus zegt dus: Kom bij mij en leer van Mij. Mijn weg, mijn manier van leven (voor jou) is mild, dragelijk en rustgevend.
Samen met Jezus is alles anders. En dat had al vanaf het begin een aanvulling moeten zijn op elk blogartikel dat ik schreef, omdat ik Jezus ken en dit ook zo ervaar. Omdat ik het al die tijd niet alleen deed, maar samen met HEM.
Nu is de vraag: zal ik hierover blijven schrijven? Op een apart blog, of zal ik hier de naam veranderen in...
'Vermoeid en belast', want die tekst laat mij niet meer los! Dan zal ik mijn blogartikelen ook steeds vanuit Bijbels perspectief belichten en de uitnodiging van Jezus blijven herhalen voor iedereen die 'vermoeid en belast' is: Kom bij mij!
En dan nu mijn laatste vraag, voor wie tot hier gelezen heeft 🙌🏻:
𝗩𝗼𝗼𝗿 𝘄𝗶𝗲 𝗺𝗮𝗴 𝗶𝗸 𝗯𝗶𝗱𝗱𝗲𝗻
Reageer met 🙏🏻 en dan zet ik jou op het lijstje. Ik doe hiermee een stap opzij en laat God ZELF zijn licht hierop schijnen. Niet IK, maar HIJ mag het gaan doen.
Het spijt me (oprecht!) dat ik deze vraag 10 jaar lang geen één keer aan jullie heb gesteld. De opdracht is nu zo duidelijk en dringend, dat ik zeker weet dat HIJ dit wil voor jullie. Voor jou, voor mij, voor ons!
Liefs,
Nina
🎬 Videofragment - uit de serie The Chosen: https://nl.jesus.net/films-en-series/the-chosen
📖 Citaten - uit de Bijbel: https://www.debijbel.nl/bijbel/BGT/JHN.1
.png)
