Ook zonder een Coronabesmetting kunnen er chronische klachten ontstaan in deze periode. Door de maatregelen, door angst, door stress of eenzaamheid. Er komen steeds meer berichten dat mensen zich massaal moe voelen, psychische klachten ervaren, sneller overbelast zijn en helaas ook vaker zelfmoord plegen vanwege de maatregelen.
Maatregelen.
In 2016 kregen we nog gewoon hygiënetips bij een ook dodelijk virus ipv een spoedwet, lockdown en quarantaine. Er werd ergens onderaan het artikel wel tussen neus en lippen door verteld hoe dodelijk het virus in het jaar ervoor was, maar dit was zeker geen reden voor paniek:
"De griepepidemie van vorig jaar was de langste in de afgelopen 40 jaar en duurde in totaal 21 weken. Er stierven toen ruim 65.000 mensen, 8.600 meer dan was verwacht."
Vijf-en-zestig-duizend mensen!
Gingen bedrijven daarvoor dicht? Moesten we thuiswerken? Werd de horeca verplicht om hun deuren te sluiten? Werden feesten afgelast? Gingen scholen dicht? Zag je winkels met een spatscherm en eenrichtingsverkeer? Bepaalde de overheid dat je elkaar niet meer mocht aanraken, tenzij je samenwoonde? Geen verjaardagen of bijeenkomsten meer? Geen knuffels, hand of kus, ook als je niet eens ziek was?
Nee. 65.000 doden (waarvan 8600 aan griep??) in 21 weken tijd en niemand maakte zich druk. Niemand was bang. Niemand ging failliet. Niemand bleef thuis, tenzij je ziek was. Niemand pleegde zelfmoord omdat de situatie door de maatregelen niet meer te handelen was. Je gaf hooguit geen kus aan tante Sjaan, wanneer ze liep te snotteren als een lekkende kraan.
Maar dit keer is alles anders. Dit keer moeten we koste wat kost voorkomen dat er doden vallen. Dat de besmettingen oplopen. Dat er überhaupt iemand besmet raakt of zelfs maar een ongevaarlijk deeltje van het virus inademt.
Dat mensen door deze maatregelen hun bedrijf of hun baan kwijtraken, hun gezin niet kunnen onderhouden, in eenzaamheid wegkwijnen en sterven, vaker zelfmoord plegen dan ooit tevoren, dat doet er niet toe. 8 keer meer zelfmoordpogingen in België, bleek uit cijfers van een onderzoek. Maar dat maakt allemaal niet uit.
Als we maar geen virus oplopen, een virus dat net als heel veel andere ziekteverwekkers langdurige en invaliderende gevolgen kan hebben, maar inmiddels alleen nog dodelijk is als je toch al verzwakt was of niet lang meer te leven hebt, net als het griepvirus.
Sterker nog, men wil voorkomen dat iemand zelfs maar een stukje virus opsnuift zonder ziek te worden, want dat is het enige wat een positieve PCR test aantoont. En toch moet je dan in quarantaine tegelijk met iedereen waar je contact mee had.
Het dragen van een mondkapje wordt verplicht, terwijl allang is aangetoond dat het virus hier dwars doorheen gaat.
Mensen worden met een stok geslagen als ze niet doen wat hen wordt opgedragen, ook al is er geen sprake van een levensbedreigende situatie. Om over de buitenproportionele boetes en kliklijnen (en mensen die daar gebruik van maken) nog maar te zwijgen.
Kinderen kunnen uit huis worden geplaatst, alsof geen onderwijs nog niet erg genoeg is.
Er wordt gesproken over isolatiecentra, om mensen zo te dwingen in quarantaine te gaan, of ze nu besmet zijn of niet.
Alleen maar omdat er stukjes virus zijn aangetroffen in hun neus of in de neus van iemand die ze kennen. Je weet wel, de neus; dè plek waar je lichaam alles tegenhoudt wat ziek kan maken. Ook daar moet alles nu virus(deeltjes)vrij zijn, het liefst ontsmet met alcohol.
Is de hele wereld gek geworden?!
Ik ben bang van wel.
Nina
Moezijniszooo.blogspot.com
