Bescherm jezelf tegen stressvolle situaties

"Over the years I have learned how to detach myself from people and situations because I simply cannot process the emotions they create in my body, due to an alarmingly low amount of cortisol, a hormone essential to how the body reacts to stress."

Gedeeltes uit het artikel van JamisonWrites.com

Vertaling door Nina - moezijniszooo.blogspot.nl

Hoe om te gaan met emoties 

Lange tijd had ik geen idee waarom emotionele situaties me ziek maakten. En met ziek bedoel ik niet alleen die typische uitputting na een scheldpartij, maar een echt gevoel van ziek zijn, dat nog lang aanhoudt nadat de emoties weg zijn.

Ik weet nu dat het één van de kenmerken van ME is, de aandoening waar ik elke dag tegen vecht. Hier hoort een alarmerend lage hoeveelheid cortisol bij, een hormoon dat het lichaam helpt te reageren op stress en de bloeddruk en het immuunsysteem reguleert. Dit maakt het, samen met andere hormoontekorten in mijn lichaam, bijna onmogelijk om volledig, of soms helemaal niet, aanwezig te kunnen zijn in een bepaalde situatie.

Of het nu een vervelende discussie of een gepassioneerde kus is, de emoties in deze situaties zijn zo intens, dat mijn lichaam ze vaak niet kan verwerken. In plaats daarvan raakt mijn lichaam in paniek - mijn hartslag stijgt voorbij de anaerobe drempel en een aanval van extreme misselijkheid, spierpijn en sensorische-gevoeligheid dwingen me in een foetushouding te kruipen.

"In de loop der jaren heb ik geleerd hoe ik mezelf af kan sluiten voor mensen en situaties, als mijn lichaam de emoties die zij creëren niet kan verwerken."

Dit is ontelbare keren gebeurd sinds ik in 2010 voor het eerst ziek werd en in de loop der jaren heb ik geleerd hoe ik mezelf af kan sluiten voor mensen en situaties, als mijn lichaam de emoties die zij creëren niet kan verwerken. Voor degenen die niet bekend zijn met ME, kan ik me voorstellen dat dit klinkt als een eenvoudig proces. Alsof ik een spreekwoordelijke schakelaar omdraai, wanneer emoties te heftig zijn, zodat ik geen boosheid, verdriet, angst of een andere emotie hoef te voelen. Maar in werkelijkheid is het veel ingewikkelder en vaak pijnlijk.

Een van de eerste dingen die ik me herinner nadat ik ziek werd is dat ik mijn emoties moest onderdrukken. Ik werd beroofd van mijn emoties, maar niet volledig. Tot op vandaag heb ik nog steeds gevoel, ik ben nog steeds mens, maar mijn emoties zijn aangetast door een kwaadaardige ziekte. Elke uiting van woede wordt onmiddellijk gedwarsboomd door een toename van de symptomen. Elke vorm van opwinding of euforie wordt besmeurd door een schrikwekkende malaise. Ook na de acute fase van ziek zijn, bleek ik niet meer in staat om met stressvolle en emotionele situaties om te gaan.

"Perhaps the saddest part of getting sick from experiencing my emotions is having to decide whether feeling - raw emotion - is worth being ill."

Misschien wel het meest trieste van ziek(er) worden door het ervaren van emoties, is het moeten beslissen welke situatie - rauwe emotie - het waard is om zieker van te worden. Al zo vaak ben ik geconfronteerd met dit dilemma; óf een stressvolle situaties volledig 'beleven' en de fysieke gevolgen ervan dragen, óf me terugtrekken en het kleine beetje kracht dat ik nog heb beschermen.

Ik moest deze les, helaas, op de harde manier leren door 'trial and error' (aldoende ondervinden). Ik heb mezelf geleerd om te overleven en om te gaan met een gebrek aan vitale hormonen door zoveel mogelijk stress te vermijden. In veel gevallen hangt de beslissing, om mezelf te beschermen tegen een emotionele situatie, af van factoren als de ernst van fysieke klachten die ik naderhand zal ervaren en van hoe belangrijk de situatie of de persoon in kwestie is voor mij.

Mijn berichten zijn een manier om te praten over hoe ik me voel zonder mezelf zieker te maken. Het heeft me al enorm geholpen, dus als je mijn blog leest; bedankt dat je mij helpt om me op deze manier te uiten!

JamisonWrites.com

Note:

Ik vind dit zo herkenbaar, dat ik blij ben dat iemand anders heeft kunnen verwoorden hoe ik het in mijn lichaam ervaar. 

Wat in dit stuk nog niet wordt benoemd door Jamison is dat infecties ook weer actief kunnen worden door stressvolle confrontaties en situaties. Dat heb ik inmiddels zelf ook al ervaren. En geloof me, dat was het echt niet waard.

Voor mij moet het onderwerp of de situatie wel echt ontzettend belangrijk zijn, wil ik de confrontatie aangaan ten koste van mijn gezondheid. Ik probeer mijn grenzen daarom goed te bewaken en mijn lichaam te beschermen door stressvolle situaties uit de weg te gaan, maar soms is dit 'bewaken' en het bijbehorende onbegrip al even stressvol als de situatie die je er mee probeert te vermijden. 

Het is natuurlijk afhankelijk van hoe ziek je bent, maar hoe ga jij als chronisch zieke met energiezuigende en letterlijk ziekmakende situaties om als je de keuze hebt? Ga je ze uit de weg of vind je dat lastig?

Liefs,

Nina